Da anaon eo aet FANCH MORVANNOU
« feuket e oan dre ma reizhe hor c’hopiennoù e galleg atav, ha zoken dre gomz hor reizhe e galleg ivez, alies mat » a skrivit. Kompren a ran mat ac’hanoc’h .Ouzhpenn-se, pa soñjan mat, n’eo ket disheñvel-tre an emzalc’h-se diouzh hini P-J Helias, ma ‘meus selaouet mat ouzh ar pezh a vez lâret diwar-e-benn gant tudoù anavezet gante aozer « Marc’h al lorc’h ». Evidon-me dipitus eo. Chadenn ar yezh a za dre draoù vunut, ivez.
A-hend-all, diwar an doare-skrivañ - hini Roparzh Hemon versus hini Falc’hun –evel brezhoneger-nevez a-vremañ em eus divizet skrivañ e peurunvan– ne c’hellan meskañ an traou, da lâret eo skrivañ amañ e KLTG hag ahont e Falc’huneg, dav eo d’an dorn ober un dibab - . Koulskoude aes eo din lenn e forzh peseurt doare-skrivañ : zedacheg, falc’huneg (da skouer an Aviel lakaet war well e lec’hienn eskopti Kemper ha Leon!...), ha reoù all (da skouer e levrioù kozhig embannet e penn-kentañ an ugentvet kañved…). Din-me e c’hell an daoulagad ober gant disheñvelderioùigoù skrivet, kenkoulz hag e c’hell an divskouarn ober gant pouezhioù-mouezh disheñvelig (da skouer klevet dre ar skingomz).
D’am meno, evit an deraouidi pa grogont gant ar yezh ez eo pouezus ober gant un doare-skrivañ nemetken. Diwezhatoc’hig – lakomp war-lerc’h meur a viz pe a vloaz - e c’hellint ober gant meur a hini hervez ar pezh a lennint.
Evit echuiñ, mersi deoc'h evit tout ar pezh a skrivit.